Een bewoner in een verpleeghuis verblijft daar gemiddeld drie jaar, maar een bewoner met een verstandelijke- of een lichamelijke beperking soms wel 50 jaar. Welke impact heeft dit op het zorgpersoneel? Peter Hendriks van uitvaartzorg BijZonder en Inge Nijholt van INN-order vertellen erover.

Tekst: Peter Hendriks in de blogserie Mijn Bijzondere Uitvaarten

Peter en Inge zijn oud collega’s, komen beiden uit de zorg en weten waar ze over praten. Zo vertelt Peter dat hij als uitvaartverzorger in verschillende verpleeg- en zorginstellingen komt en dat hij daar vaak verdriet om het verlies ervaart bij het zorgpersoneel. Hoe langer een bewoner in de instelling verblijft, des te groter de impact kan zijn. Het kan zelfs voelen als het verlies van een naaste familielid.

“Stel je eens voor, zegt Peter, je begint om 08.00 uur te werken en je gaat om 16.30 uur naar huis, dan heb je 8 uurtjes heerlijk maar intensief gewerkt. Thuisgekomen even iets drinken, eten en dan tijd voor je gezin. Hupsakee, 4 uurtjes later naar bed en de volgende dag weer fris aan het werk. Je ziet je bewoner dus 8 uur per dag en je familie 4 uur per dag. Is het dan vreemd dat een personeelslid van een zorginstelling verdriet kan hebben over dit verlies? ”Volgens Peter zou het vreemd zijn als dit verdriet er niet zou zijn. Het is dan ook de taak voor een uitvaartverzorger, uiteraard binnen de kaders die de familie aangeeft, om hier rekening mee te houden”. Peter begeleidt ze alsof het familie is en biedt ze daar waar nodig ook nazorg/rouwcoaching aan. Uiteraard, net als naar de families toe, op kosten van uitvaartzorg BijZonder.

Inge vertelt: “wanneer je, zoals ik, jarenlang in een verzorgingshuis heb gewerkt, maak je helaas regelmatig een overlijden mee. Ondanks dat je weet dat cliënten in hun laatste levensjaren zitten, is het toch erg verdrietig en definitief wanneer een cliënt overlijdt. Na jaren intensief een cliënt te hebben verzorgd, raak je daar erg mee vertrouwd. De cliënten zijn vaak afhankelijk van jou als zorgverlener en de verzorging van hen doe je met volle overgave, vaak langere tijd!

Gelukkig was er in ons verzorgingshuis wel aandacht voor mij en mijn collega’s rondom het overlijden van een cliënt. Met mijn collega’s en soms de leidinggevende werd er besproken wat dit overlijden met ons deed. Als zorgmedewerker is het belangrijk om niet voorbij te lopen aan deze gevoelens. Natuurlijk is het erg persoonlijk waar men behoefte aan heeft. Voor de ene collega was alleen een hand op de schouder genoeg, terwijl een andere collega liever samen herinneringen ophaalde. De drukte van alledag in de zorg mag niet de reden zijn om aan deze rouwverwerking voorbij te lopen!

Ook het bijwonen van de uitvaartdienst van de overleden cliënt kan van grote betekenis zijn voor de rouwverwerking. In een uitvaartdienst passeert het levensverhaal van de cliënt de revue. Eerlijk gezegd heb ik wel eens gedacht na het horen van een levensverhaal: “Had ik dit maar eerder geweten, dan hadden we daar nog eens over kunnen babbelen”. Je kunt een ander of completer beeld krijgen van de cliënt die jij al jaren verzorgde. Waar ik altijd kippenvel van kreeg, is uitgeleide doen in het verzorgingshuis door een haag te vormen met mijn collega’s in de hal. Zeer respectvol naar de overleden cliënt en diens familie toe. Soms sprak een familielid nog een woord richting ons als personeel. Dit voelde voor mij ook vaak als een mooie afsluiting in het rouwproces.

Dat Peter bij Uitvaartzorg BijZonder ook de zorgmedewerkers betrekt bij het afscheid is zeer waardevol”.

Meer informatie over uitvaartzorg BijZonder is te verkrijgen via www.uitvaartzorg-bijzonder.nl, of door te bellen met 0592-85 34 35 of 050-211 0 381

- > Blog: ''Mijn eerste uitvaart…''
- > Blog: ,,Er is leven voor, en na de dood. Soms is het BijZonder fijn als er hulp kan zijn''
- > Blog: ,,Peter is gespecialiseerd in dementievriendelijke uitvaarten''  
->  Blog: ,,Het gaat om een persoon waarvan is gehouden”
->  Blog: ,,Resomeren, Humuseren, Cryomeren, Ecoleren, wat hoor ik nu allemaal…?''

assenstad drentsnieuws